Po kilku dniach wspomniane objawy mijają, a miejsce oparzenia wygląda jak przed wypadkiem. Częściej dochodzi do powstania blizny po oparzeniu 2. stopnia , wówczas uszkodzeniu ulega naskórek i powierzchowne warstwy skóry właściwej (powierzchowne oparzenie drugiego stopnia) lub naskórek i głębokie warstwy skóry właściwej Rany i skaleczenia – jak przeprowadzić pierwszą pomoc? Jeśli to możliwe, dokładnie przemyj obrażenie czystą wodą, usuń z niego stałe zanieczyszczenia, a następnie zdezynfekuj preparatem odkażającym (np. woda utleniona, betadyna). Pamiętaj, aby robić to delikatnie, ponieważ zbyt intensywne próby oczyszczenia rany mogą Co stosować, aby szybko zagoić ranę po upadku i zapobiec powstaniu blizny? – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Jacek Ławnicki Pielęgnacja rany po operacji przepukliny – odpowiada Dr n. med. Marek Rawski Jak przyspieszyć gojenie ran - domowe sposoby Wiesz już, jakie składniki aktywne wspomagają regenerację zmian skórnych i co przyspiesza gojenie ran? Domowe sposoby stanowią uzupełnienie tradycyjnego leczenia , dlatego nimi również powinieneś się zainteresować. Nie wymaga znieczulenia, bo nie jest bolesny, ale po wszystkim zostaje niewielka ranka, którą należy zakleić opatrunkiem. 4. Profilaktyka odcisków. Jak wiadomo, lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego, aby nie dopuścić do powstania odcisków na stopach, trzeba nosić wygodne, nieuciskające buty oraz unikać ciasnych skarpet bądź rajstop. Czy powinnam udać się do dermatologa po pomoc czy do lekarza medycyny estetycznej i jak długi czas powinnam odczekać zanim podejmę bardziej radykalne środki w celu pozbycia się blizny? Jaki jest również najlepszy sposób usuwania dużej blizny zanikowej powstałej w wyniku zakażenia? ogranicza wypadanie włosów; pobudza wzrost nowych włosów; odżywia i wzmacnia włosy; ogranicza przetłuszczanie się włosów; zwalcza łupież. Sok z pokrzywy na włosy i skórę głowy można nakładać na nie bezpośrednio, w formie wcierki. Dobre efekty daje również regularnie stosowana płukanka z pokrzywy na włosy. W jaki sposób jak najszybciej zagoić ranę po cięciu ? 2014-03-23 17:13:31; Jak szybko zagoić ranę? 2010-02-10 19:00:50; Jak zagoić ranę po kolczyku w pępku? 2017-02-04 16:07:21; Jak w szybki sposób zagoić ranę na kolanie? 2012-05-24 14:23:47; Mam problem Miałam Pryszcza na czole i posmarowałam go pastą do zębów i zrobił Bez konsultacji z lekarzem lepiej nie stosować na ranę żadnych preparatów. usuwanie martwicy i oczyszczenie rany. Można to robić np. chirurgicznie, enzymatycznie, metodą biochirurgii (larwami Lucilla sericata) i innymi metodami, tzw. kondycjonowanie rany, czyli wspieranie procesów samoodnowy odpowiednimi opatrunkami. Wśród takich opatrunków wskazać można m.in. HydroClean Plus marki Hartmann (czyli innowacyjny, hydroaktywny opatrunek z mechanizmem płucząco-absorpcyjnym, zapewniający idealne środowisko do gojenia się rany).Jako warstwa kontaktowa, bezpośrednio wyściełająca ranę opatrunek Atrauman Ag - nieprzywierający opatrunek barierowy z tMB1sAH. Czeka Cię bardzo ważne wydarzenie, a na Twojej twarzy pojawił się pryszcz? Niestety tak bywa – im bardziej człowiek się stresuje, tym na gorsze niespodzianki może liczyć… Ale czy trzeba się temu poddać? Może istnieją jakieś skuteczne sposoby na wypryski? W naszym artykule dowiesz się jak szybko pozbyć się pryszcza używając np. krem bez recepty i znów beztrosko cieszyć się życiem. Nie wpadaj w panikę Pierwszą rzeczą, jaką robi wiele kobiet, jest wpadanie w panikę. Jutro randka, ślub, ważna impreza? Spokojnie! Nawet jeżeli na Twojej twarzy pojawił się pryszcz, wcale nie jest to żadną katastrofą. Panika niesie za sobą wiele ryzykownych zachowań, próbowania tysiąca sposobów na pozbycie się intruza… Nadmierne eksperymenty zaś mogą wywołać odwrotny skutek. Najlepiej sięgnąć po kilka wybranych technik i pozwolić cerze spokojnie się zagoić. Czy wybranie dobrej maści na zmiany trądzikowe bywa kłopotliwe? Znajdź swoje sposoby Każda skóra działa według własnych zasad i należy ją po prostu obserwować. Jednej osobie ulgę przyniesie obkładanie wyprysku lodem, innej natomiast bardziej sprawdzą się okłady z mleka. Trzeba działać antybakteryjnie i regenerująco zarazem. Nie można nadmiernie uszkodzić obszaru z wypryskiem, aby skóra nie była widocznie podrażniona, zaczerwieniona lub co gorsza złuszczona. W przypadku takich efektów ubocznych trudniej jest kamuflować pryszcz za pomocą makijażu. Warto sięgać po dobrej jakości kosmetyki naturalne, mające w swoim składzie cynk, wyciąg z fiołka trójbarwnego, drożdży i nagietka. Gdzie dostać coś takiego? Czy kremy dla cery mieszanej zawierają te składniki? To częste pytanie, na szczęście dostęp do kosmetyków naturalnych staje się coraz lepszy. Ciekawym produktem jest na przykład naturalne serum do twarzy Sevolium, działające szybko i skutecznie. Wszystkie kosmetyki zawsze powinno się stosować według zaleceń producenta (w przypadku serum przeważnie dwa razy dziennie). Im bardziej będziesz martwić się swoim wypryskiem, tym gorzej będziesz go postrzegać. Czasami po prostu warto wstrzymać oddech i się uśmiechnąć. Pewność siebie idzie w parze z urodą. A przy odpowiedniej pielęgnacji pryszcz szybko zniknie! Materiał Partnera Zranienie jest nie tylko bolesne, ale też niebezpieczne. Każde przerwanie naturalnej bariery, jaką jest nasza skóra, obniża odporność organizmu na ataki z zewnątrz. Dlatego chcemy, aby rana wygoiła się jak najszybciej. Niestety, czasem coś opóźnia proces regeneracji tkanki. Dlaczego rany się nie goją i jak wspomóc leczenie trudno gojących się ran? Dlaczego rany się nie goją? Na to, jak szybko przebiega proces gojenia, wypływa wiele czynników. Znaczenie mają tu: rodzaj i miejsce zranienia, szybkość udzielenia pomocy, sposób założenia opatrunku, napięcie brzegów rany. To jednak nie wszystko. Czas gojenia może zależeć także od tego, na co chorujemy, a także jak obchodzimy się z raną. Praktyka pokazuje, że organizmy osób niedożywionych gorzej radzą sobie z zabliźnieniem uszkodzonej tkanki. Problemy z gojeniem mogą mieć także cierpiący na cukrzycę, nowotwory czy niewydolność nerek. Gojeniu nie sprzyjają też zaburzenia odporności. Czynnikiem znacznie opóźniającym gojenie rany jest jej zakażenie, a także niedotlenienie tkanek. Uszkodzone tkanki mają problemy z dopływem krwi, a więc dociera do nich mniej tlenu. Może się to skończyć martwicą, a rejony nią dotknięte także ulegają zakażeniu, co dodatkowo pogarsza sprawę. Rana nie może być także przesuszana ani uszkodzona np. podczas zmiany opatrunku – to prowadzi do zahamowania gojenia. Gojenie ran można przyspieszyć! Wspomaganie gojenia jest możliwe. Warto pamiętać o właściwym odżywianiu, przemywaniu i smarowaniu rany, nawodnieniu i wypoczynku. Jeżeli jednak to nie wystarcza, można sięgnąć po preparat Granulox. Jest to aerozol z hemoglobiną – naturalnym składnikiem naszej krwi, który odpowiada za transport tlenu do komórek. Środek ten będzie pomocny zwłaszcza przy chronicznych trudno gojących się ranach. Granulox to pierwszy preparat, który rozwiązuje problem niedostatecznego natlenienia uszkodzonych tkanek. Zapobiega martwicy, dostarczając tlen, który umożliwia przeprowadzanie procesów życiowych komórkom. Jest to prosty sposób na przyspieszenie gojenia ran, które dotychczas były odporne na inne sposoby. Granulox może przynieść ulgę osobom cierpiącym z powodu żylnego owrzodzenia podudzi, stopy cukrzycowej, odleżyn i ran po zabiegach chirurgicznych. Sprawdź, czy to rozwiązanie dla Ciebie, na Podziel się Ogólna ocena artykułu Oceń artykuł Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy Przeczytaj także Data aktualizacji: 30 czerwca 2022 Odkażanie ran to czynność, o której nie można zapominać w trakcie opatrywania. Środek dezynfekujący powinno się zastosować niezwłocznie po zranieniu. Dopiero na oczyszczoną ranę zakłada się opatrunek osłaniający. Jaki warto zastosować płyn antyseptyczny? Dlaczego nie zaleca się używania wody utlenionej na rany? Odkażanie ran - dlaczego jest tak ważne? Rana to przerwanie ciągłości skóry, a często także tkanek podskórnych. Poprzez uszkodzone tkanki do wnętrza organizmu mogą dostać się drobnoustroje i wywołać zakażenie. Przykładowo, do rany powstałej na skutek upadku mogą dostać się drobnoustroje bytujące w glebie. W wielu przypadkach drobnoustroje wnikają do rany już w chwili zranienia. Ma to miejsce w przypadku urazów mechanicznych powstałych na skutek zranienia brudnym narzędziem. Niektóre rany uchodzą za bardziej podatne na zakażenie. Do takich ran należą rany szarpane i tłuczone. Zakażenie rany początkowo objawia się obrzękiem, zaczerwienieniem, ropną wydzieliną. Jeśli rana nie zostanie w porę odkażona, może dojść do zakażenia uogólnionego, które objawia się gorączką, osłabieniem, powiększeniem węzłów chłonnych. Drobnoustroje mogą wywołać różne rodzaje zakażenia. Do najgroźniejszych należy: tężec, zgorzel gazowa wścieklizna. Tężec to zakażenie wywołane przez laseczki tężca, które bytują w glebie. Zgorzel gazowa jest wywołana przez bakterie gnilne. Wścieklizna natomiast powstaje wskutek pogryzienia przez chore zwierzę. Aby uchronić ranę przed tymi groźnymi dla zdrowia i życia zakażeniami, należy niezwłocznie po zranieniu użyć środka antyseptycznego. Czytaj także: Opatrywanie ran – rodzaje opatrunków i zmiana opatrunku na ranie Środek dezynfekujący - czym odkażać rany? Z każdą raną należy obchodzić się nieco inaczej. Jeśli po zranieniu wystąpiło krwawienie, to w pierwszej kolejności należy je zatamować. Dopiero po zatamowaniu krwawienia należy przystąpić do oczyszczania rany. W tym celu należy użyć środka dezynfekującego, a następnie zabezpieczyć ranę jałowym opatrunkiem. Jaki środek dezynfekujący będzie odpowiedni? W aptekach możemy znaleźć całe mnóstwo płynów antyseptycznych: wodę utlenioną, spirytus salicylowy, chlorheksydynę, oktenidynę, kwas borowy, etakrydynę (rivanol). ​ Specjaliści zalecają odkażanie ran za pomocą środków antyseptycznych na bazie oktenidyny. Są one skuteczne w zwalczaniu drobnoustrojów, a przy tym nie podrażniają skóry i tkanek podskórnych. Dodatkowo mogą wspomagać proces gojenia się rany. Woda utleniona na rany Woda utleniona uchodzi za skuteczny środek do odkażania ran. Tymczasem okazuje się, że nie jest ona tak skuteczna w odkażaniu ran jak powszechnie się wydaje. Woda utleniona wykazuje słabe działanie bakteriobójcze - niszczy niewiele szczepów bakterii i wirusów, a dodatkowo może podrażniać uszkodzoną skórę i wpływać negatywnie na proces gojenia się rany. Zdaniem specjalistów może powodować oddzielanie się nowego nabłonka od ziarniny, czyli nowo powstałej tkanki łącznej. Wodę utlenioną można stosować na niewielkie otarcia naskórka, na przykład na zdarte kolana. Piana, która się tworzy po polaniu rany wodą utlenioną, skutecznie oczyści tego typu otarcia z martwych komórek i zabrudzeń. Po oczyszczeniu takiej rany wodą utlenioną, dobrze jest zastosować inny środek do dezynfekcji skóry. Spirytus salicylowy do odkażania ran Spirytus salicylowy, to drugi po wodzie utlenionej, najczęściej widywany w polskich domach środek dezynfekujący. Co prawda spirytus skuteczniej zwalcza drobnoustroje niż woda utleniona, ale w jeszcze większym stopniu podrażnia skórę i dodatkowo ją wysusza. Nie powinno się go stosować na otwarte rany, gdyż powoduje denaturyzację białek, a dodatkowo sprawia ból podczas przemywania. Czym przemyć ranę? Jeśli się zraniliśmy i nie mamy pod ręką środka dezynfekującego, to ranę należy oczyścić pod bieżącą wodą. Do czyszczenia rany można też użyć roztworu soli fizjologicznej. Generalnie każdą ranę powinno się w pierwszej kolejności przemyć pod bieżącą wodą lub roztworem soli fizjologicznej, a dopiero później użyć środka dezynfekującego. Opatrunki do dezynfekcji ran Czym odkażać rany, jeśli nie środkiem dezynfekującym? Poza płynem do przemywania ran, można użyć specjalistycznych opatrunków o działaniu antybakteryjnym. Na rynku są dostępne hydroaktywne opatrunki zawierające antydrobnoustrojową substancję PHMB (chlorowodorek poliheksametylenu biguanidyny). Taki opatrunek niszczy drobnoustroje budujące biofilm oraz obniża poziom pH. Należy go zamocować za pomocą plastra lub opaski mocującej. Inny opatrunek o właściwościach antybakteryjnych to jałowy opatrunek wykonany z hydrofobowej siatki poliamidowej pokrytej srebrem metalicznym. Wysięk z rany sprawia, że z opatrunku wydzielają się jony srebra, które wykazują działanie antybakteryjne. Wydzielina z rany wraz z bakteriami nie jest zatrzymywana w opatrunku, ale przedostaje się do opatrunku wtórnego, dlatego ten opatrunek wymaga założenia dodatkowego opatrunku, na przykład jałowego kompresu. Sprawdź: Wyposażenie apteczki – co zabrać ze sobą na wakacje? Rany w kuchni - jak zabezpieczyć przed wodą i zabrudzeniem? Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Rana to uszkodzenie skóry, a często również innych, głębszych tkanek. Jest wiele rodzajów ran, rany cięte, rany kłute czy rany tłuczone, ale również termiczne, chemiczne, postrzałowe. To nie jedyny podział ran. Kiedy szyje się rany? Jakie powikłania w trakcie gojenia ran są najczęstsze? Spis treści Rany - rodzaje Gojenie się rany Rana - powikłania związane z raną Rana - szycie ran Szwy (nici) chirurgiczne Gojenie bez bólu możliwe dzięki polskim naukowcom Rana jest przerwaniem anatomicznej ciągłości tkanki lub narządu z powodu zadziałania penetrującego lub niepenetrującego czynnika uszkadzającego. Do czynników uszkadzających zalicza się czynniki fizyczne, chemiczne, termiczne oraz promieniowanie jonizujące. Rany - rodzaje Ze względu na głębokość uszkodzenia tkanki rozróżnia się: otarcia i zadrapania: uszkodzony jest naskórek i powierzchowna warstwa skóry właściwej rany: a) rany powierzchowne: nie przekraczają warstwy podskórnej tkanki tłuszczowej b) rany głębokie: przekraczają warstwę podskórną tkanki tłuszczowej c) rany drążące: przenikają do głęboko położonych organów lub jam ciała Rany podzielić można na proste i złożone. Rany proste są ranami powierzchownymi i dotyczą zazwyczaj powłok ciała. W przypadku ran złożonych dochodzi do uszkodzenia naczyń, nerwów, ścięgien czy narządów wewnętrznych. Ze względu na mechanizm uszkodzenia tkanek, rozróżnia się następujące rany urazowe: rany cięte - są to rany zadane ostro zakończonym przedmiotem. Charakterystyczne są dla nich równe i gładkie brzegi, szczelinowaty kształt i zwykle obfite krwawienie. Goją się dobrze rany kłute – powstają w następstwie działania ostro zakończonych narzędzi. W ich obrębie wyróżnia się otwór wkłucia, kanał i otwór wykłucia (o ile narzędzie przeszyje ciało na wylot). Czasem dochodzi do uszkodzenia głębiej położonych tkanek i narządów rany tłuczone – są wynikiem uderzenia tępym narzędziem lub uderzenia o twardy przedmiot lub podłoże. Mają one nierówne brzegi, umiarkowanie krwawią. Okoliczne tkanki ulegają stłuczeniu i obrzękowi. Często dochodzi też do obrażeń narządów wewnętrznych i złamań kości rany rąbane – zadane są z dużą siłą tnącym narzędziem i zazwyczaj są głębokie. Łączą w sobie cechy rany ciętej i tłuczonej Jednym z rodzajów rany są odleżyny. To uszkodzenia skóry oraz znajdujących się pod nią tkanek i kości, które pojawiają się w czasie długiego leżenia. Powstają z powodu długotrwałego ucisku, który hamuje prawidłowy przepływ krwi. rany miażdżone - powstają podobnie jak rany tłuczone, przy czym siła działająca na tkanki jest większa, a przez to obrażenia tkanek są poważniejsze. Skutkiem tego jest rozległe uszkodzenie tkanek i częste złamania kości. Co więcej, krwawienie z takich ran jest niewielkie lub w ogóle nie występuje rany szarpane - powstają wskutek działania na tkanki przedmiotu o ostrych i nierównych krawędziach (np. piła tarczowa, drut kolczasty), który godzi z dużą siłą skośnie lub stycznie do powierzchni ciała. Rany te mają poszarpane, nierówne i często niedokrwione brzegi. Czasem może dojść do naderwania i odwarstwienia tkanek pokrywowych lub całkowitego ich oderwania od podłoża i powstania ubytku tkankowego rany płatowe - zadane są przedmiotem działającym ukośnie do powierzchni ciała, co skutkuje odwarstwieniem tkanek rany kąsane – są to źle gojące się rany spowodowane ugryzieniem, które - w zależności od rodzaju uzębienia - mogą mieć charakter rany szarpanej, kłutej lub miażdżonej rany postrzałowe - są skutkiem zranienia pociskiem z broni palnej czy odłamkiem bomb lub min. Rany te mają wlot i często wylot, które połączone są kanałem. Rana wlotowa jest zwykle niewielka, natomiast wylotowa znacznie większa, o poszarpanych brzegach i z ubytkiem skóry. Warto wiedzieć, że rana bez wylotu to tzw. rana ślepa rany amputacyjne - powstają wskutek całkowitego oddzielenia się obwodowych części ciała (np. kończyn, nosa, uszu) rany zatrute - są najczęściej wynikiem ukąszenia przez owady, stawonogi lub gady. W okolicy rany obecny jest obrzęk, zaczerwienienie i bolesność, a czasem widać ślad po ukąszeniu rany termiczne - skutek oparzenia wrzątkiem, gorącymi płynami, parą, płomieniem, itd. rany chemiczne - powstają przez oparzenie ługami i kwasami Ze względu na czystość pola operacyjnego rany dzieli się też na czyste, czyste-skażone, skażone i brudne. rany czyste są ranami operacyjnymi, w których nie dochodzi do kontaktu ze zmianami zapalnymi ani do otwarcia światła układu pokarmowego, oddechowego, moczowego czy płciowego. Zamykane są one szwami pierwotnymi i drenowane w układzie zamkniętym (o ile zachodzi taka potrzeba) rany czyste-skażone są ranami operacyjnymi, w których dochodzi do otwarcia światła układu pokarmowego, oddechowego, moczowego czy płciowego, ale w stopniu kontrolowanym, bez nadmiernego skażenia pola operacyjnego rany skażone są ranami otwartymi, świeżymi, powypadkowymi. Występują one w trakcie operacji bez zachowania zasad jałowości np. otwarty masaż serca lub ze znacznym wyciekiem treści z przewodu pokarmowego oraz w przypadku, gdy dochodzi do kontaktu z ostrymi nieropnymi zmianami zapalnymi rany brudne to stare rany pourazowe z obecnością martwych fragmentów tkanek oraz rany, w których dochodzi do kontaktu z obszarem zakażonym lub perforacji trzewi. Istotnym jest fakt, że mikroorganizm powodujący zakażenie był obecny w polu operacyjnym jeszcze przed operacją Gojenie się rany Gojenie się rany przebiega w 4 fazach, do których zalicza się fazę zapalną, wytwórczą, obkurczanie rany i przebudowę rany. faza zapalna W fazie zapalnej dochodzi do zwiększenia przepływu krwi i ciśnienia parcjalnego tlenu w tkankach, wynaczynienia granulocytów, prekursorów makrofagów, płytek krwi i czynników płytkowych oraz przeciwciał z osocza. Oprócz tego ulegają aktywacji makrofagi tkankowe oraz wytwarzają się chemokiny i cytokiny. faza wytwórcza Istotą fazy wytwórczej jest wytwarzanie tkanki łącznej - kolagenu i związków substancji podstawowej. Niezbędne do tego procesu są jony żelaza, cynk, miedź, witamina A i C oraz aminokwasy. obkurczanie rany Obkurczanie się rany polega dokładniej na obkurczaniu fibroblastów poprzez blokowanie ich pozycji przez odkładany i dojrzewający kolagen oraz glikozaminoglikany. przebudowa rany Ostatni etap gojenia się rany polega na tworzeniu krzyżowych połączeń kolagenu. Dochodzi do degradacji nadmiaru kolagenu, zmniejszenia zawartości glikozaminoglikanów, nacieków komórkowych oraz gęstości sieci kapilarnej. Warto wiedzieć, że faza ta trwa od 3 tygodni do wielu lat. Rany mogą się goić przez rychłozrost lub ziarninowanie. Gojenie się przez rychłozrost jest gojeniem pierwotnym - dotyczy ran czystych, prawidłowo zszytych i trwa do 6-8 dni. Natomiast gojenie się ran przez ziarninowanie jest gojeniem wtórnym - dotyczy ran niezszytych, często zakażonych. Jego istotą jest wytworzenie w dnie rany ziarniny i narastanie naskórka od brzegów. Rana - powikłania związane z raną Obecny postęp w zakresie gojenia ran operacyjnych dokonał się dzięki zastosowaniu nowoczesnych metod postępowania aseptycznego i antyseptycznego, odpowiedniej hemostazy oraz udoskonalenia technik operacyjnych i jakości nici chirurgicznych. Mimo to nadal obecne są sytuacje, w których dochodzi do zaburzeń procesu gojenia. Zależne jest to od typu operacji, choroby podstawowej, chorób towarzyszących, techniki zaopatrzenia jak i doświadczenia chirurga. Do najczęstszych powikłań związanych z raną zalicza się: krwawienie z rany krwiak w ranie rozejście się rany z następczym powstaniem przepukliny pooperacyjnej wytrzewienie zakażenie rany (czasem przebiegające z powstaniem ropnia) wytworzenie się rany przewlekłej lub bliznowca Warto wiedzieć, że istnieje wiele czynników miejscowych i ogólnoustrojowych wpływających niekorzystnie na proces gojenia się rany. Do tego rodzaju czynników miejscowych zalicza się błędy w szyciu rany (zakładanie szwów zbyt daleko od brzegów rany, zastosowanie zbyt grubych nici, zbyt mocne wiązanie nici) niedokładna hemostaza z wytworzeniem krwiaka w ranie zakażenia miejscowe Do przyczyn ogólnoustrojowych należą: podeszły wiek chorego zakażenie cukrzyca ciężkie niedożywienie mocznica żółtaczka zaawansowana choroba nowotworowa z wyniszczeniem Niezwykle istotne w procesie gojenia się rany jest prawidłowe dostarczenie tlenu i substancji odżywczych, wyrównanie hipowolemii, zwalczanie bólu oraz zapobieganie wychłodzeniu chorego. Rana - szycie ran Do szycia ran używa się szwów chirurgicznych, pęsety oraz imadła - instrumentu służącemu do trzymania igły szwu chirurgicznego podczas szycia. Igły dzielą się na kłujące (mają przekrój w kształcie okręgu) oraz tnące (mają przekrój w kształcie trójkąta). Współczesne materiały szewne dzielą się na wchłanialne i niewchłanialne oraz na naturalne i syntetyczne. Co ciekawe, większość obecnie używanych szwów to szwy atraumatyczne, które mają nić zatopioną w igłę - szew taki wytwarza w tkankach kanał o szerokości samej igły. Materiały wchłanialne stopniowo ulegają rozpadowi w tkankach i jednocześnie znacznie szybciej tracą swą wytrzymałość. Dzielą się na materiały o krótkim, średnim i długim okresie zdolności utrzymywania swego napięcia w tkankach. Wśród materiałów niewchłanialnych wyróżnia się materiały naturalne wykonane z jedwabiu lub lnu oraz syntetyczne - wielowłóknikowe i monofilamentowe. W czasie zaopatrywania ran nici niewchłanialne stosuje się do szycia skóry, a nici ulegające resorpcji w tkankach do zakładania szwów pogrążonych lub do szycia błon śluzowych. Czasem do stałego i mocnego zbliżenia tkanek głębszych używa się nici niewchłanialnych. Szwy (nici) chirurgiczne Istnieje wiele odmian szwów chirurgicznych. Niektóre są częściej stosowane, inne zaś w szczególnych sytuacjach. Ogólnie wyróżnia się dwa główne typy szwów - pojedyncze i ciągłe. Szwy pojedyncze (węzełkowe) - po każdym wkłuciu (lub po dwóch kolejnych wkłuciach) igły zawiązywany jest węzeł, a nadmiar nici odcinany - każdy z tych szwów stanowi odrębną całość. Zakładanie tych szwów jest czasochłonne, ale w razie obecności powikłań w gojeniu rany (np. ropienie, krwiak) usunięcie jednego z nich nie skutkuje poważnymi następstwami. Do najczęściej stosowanych szwów pojedynczych zalicza się szew węzełkowy zwykły, węzełkowy pogrążony, materacowy poziomy i materacowy pionowy Szwy ciągłe - jeden odcinek nici przez wielokrotne wkłucia i wykłucia służy do zamknięcia całej rany lub znacznej jej części, a węzły zawiązuje się jedynie po pierwszym i ostatnim wkłuciu. Tej odmiany szwy zakłada się dużo szybciej, wykazują pewne działanie hemostatyczne i równomiernie rozkładają napięcie tkanek na całej długości. Niestety, przecięcie lub przerwanie ich w dowolnym miejscu powoduje całkowite rozwarcie brzegów rany. Do najczęściej stosowanych szwów ciągłych zalicza się szew "na okrętkę", szew materacowy poziomy i pionowy, szew "obrębiający" czy szew śródskórny. Warto zapamiętać, że każde zszycie rany musi być poprzedzone opanowaniem krwawienia z uszkodzonych naczyń. Krwawienie z drobnych naczyń często samoistnie ustępuje - czasem trzeba jedynie ucisnąć krwawiące miejsce gazikiem i odczekać chwilę, aby doszło do aktywacji procesów hemostazy. W przypadku utrzymywania się krwawienia, naczynia należy podwiązać, podkłuć lub ewentualnie skoagulować. Okres utrzymywania szwów skórnych uzależniony jest od okolicy ciała poddanej zabiegowi, stopnia napięcia tkanek, rodzaju wykonanej operacji oraz jakości gojenia rany. Zazwyczaj wynosi on od 5 do 7 dni - po tym czasie szwy usuwa się. W tym celu unosi się nieco koniec szwu pęsetą, a po ukazaniu się pod węzłem części nici tkwiącej dotychczas w skórze przecina się ją nożyczkami i pociągnięciem usuwa szew. Szwy ciągłe usuwane są zwykle odcinkami, natomiast szew śródskórny w ten sposób, że po przecięciu nici na jego początku pociąga się delikatnie w osi rany za końcową jej pętlę. Gojenie bez bólu możliwe dzięki polskim naukowcom Każdy z nas zna to nieprzyjemne uczucie zmiany opatrunku na nowy. Często musimy naruszyć już zagojone tkanki. Nadeszła jednak nowa era w pielęgnacji ran - biopolimer. Jak podkreślają eksperci biopolimer to inaczej "zdrowa skóra". Pozyskiwany jest on z naturalnego źródła z pancerzy skorupiaków.